Patrząc na psy, odnosi się wrażenie, że są one zupełnie inaczej zbudowane niż ludzie. Często nie jest łatwo odnieść poszczególne części ciała człowieka do tych występujących u psa. Wynika z tego jedna z najczęstszych pomyłek – stwierdzenie, że pies ma 4 kolana: przednie i tylne. Trudno się temu dziwić, bo na pierwszy rzut oka może być ciężko określić, gdzie one są. Jak jest naprawdę? Ile kolan ma pies? Jak jest zbudowany jego szkielet? Jakie problemy z układem ruchu zdarzają się u niego najczęściej?
Gdzie psy mają łokcie i kolana?
Pies ma nie tylko kolana, ale również łokcie – dokładnie tak samo, jak człowiek. Gdzie je znaleźć? Psie stawy kolanowe zlokalizowane są na kończynach tylnych, dokładnie pomiędzy kością udową a kośćmi podudzia. To oznacza, że psy mają dwa kolana. Patrząc na psa od boku, jest to pierwszy duży staw widoczny zaraz pod brzuchem zwierzaka. Kolejny staw, który wydaje się kolanem wyginającym się w złą stronę, jest to staw skokowy – to samo, co ludzka pięta. Wygląda on inaczej niż u człowieka, ponieważ pies w trakcie chodzenia staje na samych palcach, a całą stopę kładzie na podłożu dopiero w siadzie. A gdzie są łokcie? Znajdują się one na kończynach przednich i podobnie jak w przypadku kolana, jest to pierwszy duży staw widoczny zaraz pod korpusem psa – dokładnie pod klatką piersiową. Jest to miejsce pomiędzy kością ramienną a kośćmi przedramienia. Kolejny staw, który bywa błędnie uznawany za łokieć, to po prostu nadgarstek.
Układ kostny psa – czym różni się od ludzkiego
Budowa szkieletu u ssaków bazuje na podobnym schemacie. Kończyny psa wyglądają inaczej niż ludzkie, ponieważ poszczególne kości mają po prostu inne proporcje długości. Układ kostny psa różni się od ludzkiego głównie kształtem kości i ich liczbą. Ile kości ma pies? Szkielet psa składa się z 319 – 321 elementów w zależności od długości ogona konkretnego osobnika. Jest to dużo więcej niż u człowieka, który ma ich 206. Największa rozbieżność jest związana z liczbą kości ogonowych oraz zębów. Natomiast w kończynach (nie licząc obręczy barkowej), jedyną różnicą jest liczba palców u psa – w przednich łapach jest ich tyle, co u człowieka, czyli 5, natomiast w tylnych są tylko 4. U niektórych psów może się tam mimo wszystko pojawić dodatkowy palec (tzw. wilczy pazur), a nawet 2, co zdarza się często np. u owczarków francuskich.
Przyczyny problemów z poruszaniem u psa
U psów, podobnie jak u ludzi, problemy z poruszaniem mogą pojawić się z różnych powodów. Najczęstsze problemy z układem ruchu psa zależą od jego wieku i rasy. U młodych zwykle przyczyną kulawizny są urazy – zwichnięcia, skręcenia, złamania, czy naderwanie więzadeł, co jest związane z ich wysoką aktywnością. U starszych psów są to choroby zwyrodnieniowe i dyskopatia. Niektóre rasy są genetycznie predysponowane do wystąpienia dysplazji stawu biodrowego lub rzadziej stawu łokciowego. U ras małych zdarzają się za to nawykowe zwichnięcia rzepki.
Dysplazja stawów u psa
Na czym polega dysplazja stawu u psa? Dysplazją ogólnie nazywa się procesy, w których pojawiają się nieprawidłowości w budowie narządów i tkanek. W przypadku stawu dochodzi nieprawidłowego rozwoju jego struktur. Wynika ona najczęściej z predyspozycji genetycznych, ale nie jest to jedyna przyczyna. Innymi czynnikami przyczyniającymi się do dysplazji stawów są:
- Nieodpowiednia dieta szczeniaka ze zbyt dużą podażą wapnia lub nieodpowiednim stosunkiem wapnia do fosforu
- Przekarmianie prowadzące do nadwagi
- Bardzo szybki wzrost młodego psa
- Zbyt forsowny wysiłek fizyczny u rosnącego psa
- Urazy
Dlatego, nawet gdy rodzice szczeniaka nie chorują na dysplazję stawów, on może zachorować i odwrotnie. Ograniczenie czynników będących przyczyną dysplazji może spowodować, że u danego osobnika się ona nie pojawi. W przypadku dysplazji stawów biodrowych nieprawidłowa budowa stawu powoduje, że układ ten staje się niestabilny i predysponuje do zwichnięć. Jest to bolesne dla psa i może prowadzić do trwałego uszkodzenia struktur w obrębie stawu. Rasami predysponowanymi do dysplazji stawów biodrowych są rasy duże i olbrzymie m.in. labradory, goldeny, rottweilery, nowofundlandy i owczarki niemieckie. Natomiast na dysplazję stawów łokciowych chorują najczęściej labradory, owczarki niemieckie i molosy.
Przeczytaj koniecznie artykuł: ,,Jak karmić szczeniaka – najważniejsze zasady”.
Zwyrodnienie stawów u psa
Schorzenie to występuje u starszych psów, powyżej 6 roku życia, choć zwykle nawet później. Jest spowodowane różnymi czynnikami, którym często da się zapobiec. Są to:
- Zbyt forsowny trening
- Nieodpowiednie żywienie i nadwaga
- Predyspozycje genetyczne
- Przebyte urazy
Choroba zwyrodnieniowa stawów u psa objawia się początkowo głównie zmniejszoną aktywnością fizyczną, niechęcią do ruchu, zmianą w sposobie poruszania i intensywnym wylizywaniem łap. Z czasem pojawiają się trudności ze wstawaniem, chodzeniem po schodach i kulawizna. Im wcześniej zauważy się pierwsze objawy, tym szybciej można pomóc swojemu pupilowi. Nie warto zwlekać z wizytą u weterynarza. To, że pies nie piszczy lub nie kuleje, nie oznacza, że nic go nie boli. Zwyrodnienie stawów to choroba przewlekła i postępująca, ale dzięki wczesnej interwencji można ją spowolnić i zdecydowanie poprawić komfort życia psa.
Dyskopatia u psa
Zdarza się ona zwykle u starszych psów z predyspozycjami genetycznymi lub jako skutek doznanego urazu. Znacznie częściej pojawia się u osobników z nadwagą i otyłością, ponieważ nadmierna masa ciała powoduje regularne przeciążenie kręgosłupa. Dyskopatia wynika ze zwyrodnienia krążków międzykręgowych, które w wyniku ich przepukliny lub wpuklenia zaczynają uciskać na rdzeń kręgowy. W zależności od miejsca ucisku może to powodować różne objawy, jednak wszystkie związane są z bólem i problemami z poruszaniem. Dyskopatia, w przeciwieństwie do zwyrodnienia stawów, zwykle występuje nagle i niespodziewanie. Pojawia się w momencie, gdy osłabiony krążek przemieszcza się w stronę kanału rdzeniowego. Choroba ta najczęściej pojawia się u małych ras, takich jak: jamniki, beagle, buldogi francuskie czy shih tzu, ale również u owczarków niemieckich, dobermanów i bokserów.
Wiele problemów stawowych u psów wynika z nadmiaru masy ciała. Dlatego przydatną umiejętnością jest prawidłowa ocena sylwetki. Zachęcam Cię do przeczytania artykułu ,,Czy mój pies lub kot jest gruby? – ocena sylwetki BCS”.
